یک سیب گندیده در یک سبد، برای خراب کردن همه سیب‌ها کافیست» این واقعیت درباره کلاس درس هم صادق است؛ امروزه دیگر هر معلمی می‌داند حضور یک دانش‌آموز دردسرساز و شلوغ برای برهم زدن محیط آرام هر کلاسی کفایت می‌کند. با توجه به این که معلم باید بخشی از انرژی و توان خود را صرف کنترل این نیروهای دردسرساز کند، بنابراین لازم است نحوه مقابله با این رفتارهای شیطنت‌آمیز را بداند و مهم‌تر از آن بتواند کلاس را به نحوی مدیریت کند که سایر دانش‌آموزان از این جریان تأثیر نپذیرند. وظیفه

هر معلمی است که محیط کلاس را برای آموزش به بهترین شکل آماده کند؛ اما این در حرف آسان است. در هر کلاس حداقل یک دانش آموز را می توان پیدا کرد که در مرکز توجه معلم است، اما به شکل منفی آن که این امر در راه پیشبرد برنامه زمانی کلاس تأخیر می‌اندازد.در تعریف دانش آموز دردسرساز می توان گفت دانش‌آموزی که به شکل دائم، به دفعات و به عمد در کلاس وقفه ایجاد می کند و نرم معمول کلاس را به هم می‌ریزد. این دانش آموزان بدون توجه به این که معلم چه تنبیهاتی برای آنها در نظر خواهد گرفت، رفتارهای دردسرساز در کلاس مرتکب‌ می‌شوند؛ حتی اگر والدین آنها به مدرسه احضار شوند یا به ناظم یا مدیر مدرسه معرفی شوند. این دسته از دانش‌آموزان در طول یک زنگ ، معمولاً چند بار کلاس را به اشکال مختلف به‌هم می‌ریزند و اکثراً در خارج از مدرسه نیز رفتارهای دردسرساز و خطرآفرین از خود بروز می دهند. در بیشتر موارد، حتی والدین آنها هم نمی‌توانند این دانش‌آموزان را با یک چارچوب رفتاری مناسب آشناکنند، چون آنها به محدودیت‌های اعمال شده پایبند نیستند. دانش آموز دردسرساز معمولاً در یک کلاس خاص، بیشتر مرتکب این رفتارهای شیطنت آمیز می‌شود که علت اصلی آن می‌تواند بی‌ارتباط با ظاهر معلم، سن، جنسیت یا ناتوانی او در مدیریت نباشد. وقتی او به نتیجه دلخواهش می‌رسد، ترغیب می‌شود تا در کلاس‌های دیگر هم به چنین رفتارهایی رو بیاورد.اما به راستی چگونه می توان این رفتارهای دردسرساز را کنترل کرد.
حس مسئولیت‌پذیری و مالکیت تزریق کنید www.gorooh.parsiblog.com
بیشتر دانش‌آموزانی که در کلاس رفتارهای دردسرساز دارند، فاقد حس خودشناختی هستند. رفتار آنها اغلب واکنش به احساس نارضایتی و درماندگی از حضور در فعالیت‌های روزانه کلاسی است. بنابراین معلم باید به دنبال راهی باشد تا این احساس را به آنها تزریق کند که این کلاس متعلق به آنها نیز است. کافی است به این دانش‌آموزان مسئولیت‌هایی واگذار کنیدکه مطمئنید می‌توانند، انجام دهندتا از این طریق از آنها دانش‌آموزان مفیدی بسازید؛ در عوض این دانش‌آموزان به کمک این احساس مسئولیت، حس غرور و مالکیت را تجربه می‌کنند.
برقراری ارتباط، کلید حیاتی است
کنترل مؤثر فعالیت‌های یک دانش‌آموز دردسرساز، از اهمیت فراوانی برای معلم برخوردار است. معلم باید بتواند هم در چارچوب ضوابط مدرسه و هم به شکل شخصی با دانش‌آموز دردسرساز ارتباط برقرار کند و در این راه، برگزاری جلسات با والدین و مدیران مدرسه و حتی خود دانش‌آموز نقش مهمی ایفا می‌کند.
کمی انعطاف‌پذیر باشید
بسیاری از دانش‌آموزانی که صفت «دردسرساز کلاس» را به آنها می‌دهیم، از یک عضویت اصلی در شخصیت‌شان محروم‌اند، «نظم». معلم باید بداند دانش‌آموزی که تا 12 – 13 سالگی مفهوم نظم را درک نکرده است، به یکباره نمی‌تواند به آن دست پیدا کند. معلم باید بداند ایجاد حس نظم در یک دانش‌آموز دردسرساز به شکل بازی «بده و بگیر» باشد، نه یک جدال قدرت.البته معلم در عین آن که به دنبال یک راه مسالمت‌آمیز با دانش‌آموز دردسرساز است، باید استانداردها و سطح انتظارات خود را حفظ کند.
تعیین جا در کلاس
بعضی مواقع معلم‌ها به محل نشستن دانش‌آموزان در کلاس اهمیت نمی‌دهند؛ درواقع آنها ترجیح می‌دهند دانش‌آموزان دردسرساز در نقطه‌ای از کلاس بنشینند که مزاحمتی برای سایر دانش‌آموزان ایجاد نشود. اما این بدترین تصمیم ممکن است. علت اصلی این که دانش‌آموزان دردسرساز شیطنت می‌کنند این است که آنها احساس اضافه بودن می‌کنند. نباید فراموش کرد این دانش‌آموزان را باید در جایی از کلاس نشاند که به پیشرفت و تغییر رفتار آنها کمک کند.